Της Μαρίας Μπαρδάνη – φιλόλογος
Η καθημερινή μελέτη των μαθητών για τα σχολικά τους μαθήματα είναι κάτι που απασχολεί σχεδόν όλους τους γονείς, οι οποίοι αναζητούν αποτελεσματικούς τρόπους για να βοηθήσουν τα παιδιά τους να αφομοιώνουν καλύτερα όσα διαβάζουν.
Υπάρχουν, λοιπόν, τρεις κατηγορίες μαθητών, ανάλογα με τον τρόπο που μαθαίνουν: ο οπτικός τύπος, ο ακουστικός και ο κιναισθητικός. Έτσι, σύμφωνα με την κατηγορία στην οποία ανήκει το κάθε παιδί, μπορούν οι γονείς να το κατευθύνουν ώστε να γίνει πιο εποικοδομητικό το διάβασμά του.
Αρχικά, τα παιδιά που χρησιμοποιούν τον οπτικό τύπο μάθησης βοηθούνται αρκετά, όταν τους υπογραμμίζουμε ή γράφουμε τις λέξεις – κλειδιά με διαφορετικά χρώματα. Τα βιβλία με εικόνες, οι χάρτες ή τα διαγράμματα είναι ορισμένα μόνο μέσα για να βοηθηθεί το παιδί. Ακόμη, ένας άλλος τρόπος για να ενισχύσουμε τη μνήμη τους, κυρίως σε μαθήματα όπως η Νεοελληνική Γλώσσα ή η Ιστορία, είναι να τους συνοψίζουμε το νόημα του κειμένου σε ένα μικρό σχεδιάγραμμα. Επίσης, το να δημιουργούν εικόνες στο μυαλό τους με όσα διαβάζουν, όπου αυτό είναι δυνατόν, θα ήταν εξίσου αποδοτικό.Συχνά, δείχνουν αφηρημένα, χρειάζονται περισσότερο χρόνο και ηρεμία για να μελετήσουν.
Αντίθετα, όσα παιδιά ανήκουν στον ακουστικό τύπο, τους είναι πιο εύκολο να θυμούνται κάτι, αφού πρώτα το ακούσουν. Ένα ήσυχο περιβάλλον θα ήταν ιδανικό και σε αυτή την περίπτωση. Επομένως, οι προφορικές οδηγίες, μια προφορική περίληψη του μαθήματος, οι ακροστιχίδες, η αναπαραγωγή βίντεο και ο χρωματισμός της φωνής θα βοηθούσαν το παιδί όχι μόνο να κατανοήσει καλύτερα τα όσα διδάσκεται, αλλά και να ξεχωρίζει τις σημαντικότερες πληροφορίες.
Τέλος, οι κιναισθητικοί τύποι μαθαίνουν καλύτερα όταν χρησιμοποιούν τα χέρια τους ή τις κινήσεις του σώματός τους, τους δίνονται παραδείγματα, συμμετέχουν σε συζητήσεις, παιχνίδια ή πειράματα. Γενικότερα, τους αρέσει να υπάρχει μια ζωντάνια, παραστατικότητα και αλληλεπίδραση με τους γύρω τους. Για το λόγο αυτό, έχουν την τάση να κινούνται περισσότερο και να χρειάζονται συχνά διαλείμματα.
Αξίζει επιπλέον να σημειωθεί, πως όσο πιο νωρίς στη σχολική ηλικία ενός παιδιού αναγνωρίσουν οι γονείς (μέσω της παρατήρησης ή σε συνεργασία με το δάσκαλο) σε ποιο τύπο από τους παραπάνω ανήκει το παιδί τους, τόσο πιο άμεσα και θετικά αποτελέσματα θα έχει αυτό στην πρόοδό του και συνεπώς και στην ψυχολογία του.
Συνοψίζοντας, όλοι μας ανήκουμε σε ένα ή παραπάνω μαθησιακά προφίλ, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει πως υπάρχει κάποιο σωστό ή λάθος. Άλλωστε, ο κάθε άνθρωπος είναι μια μοναδικότητα!